جلسه دوم | مقدمات،متغیرها و عملگرها در زبان برنامه نویسی C

شنبه ۶ مرداد ۱۴۰۳ | ۹:۵۸:۵۴

آموزش برنامه نویسی » آموزش زبان برنامه نویسی C »

۱۴۰۰/۱۱/۱۳ چهارشنبه

(2)

(0)

جلسه دوم | مقدمات،متغیرها و عملگرها در زبان برنامه نویسی C

دوره صفر تا پیشرفته آموزش رایگان زبان برنامه نویسی C در سایت آموزشی جاواپرو

مدرس زبان برنامه نویسی C

سفارش انجام پروژه برنامه نویسی زبان C(سی) ...[کـــلیک کنید]

جلسه دوم | مقدمات،متغیرها و عملگرها در زبان برنامه نویسی C

مقدمات زبان برنامه نویسی C

زبان C در سال 1972 توسط دنیس ریچی طراحی شد. این زبان تکامل یافته زبان BCPL است که طراح آن مارتین ریچاردز است.
زبان C از زبان های برنامه نویسی سطح میانی است, زبان برنامه نویسی سطح میانی به این معنا است که به صورت مستقیم به حافظه دسترسی دارد و میتواند همانند زبان های سطح بالا, خوانا باشد.

زبان های سطح بالا	زبان های سطح میانی	زبان های سطح پایین
پاسکال کوبول بیسیک	جاوا C C++	اسمبلی ماکرو اسمبلر

جدول 1-1 سطح زبان های برنامه نویسی

C زبان برنامه نویسی سیستم است. برنامه های سیستم برنامه هایی هستند مانند کامپایلر, مفسر و ادیتور متن.
این زبان کلمات کلیدی کمی دارد (30 کلمه کلیدی) ولی تعداد کلمات نشانه از ضعف زبان نیست.

برخی از ویژگی های زبان برنامه نویسی C :

- تمامی دستورات این زبان به ; ختم میشود
- تمامی دستورات میتوانند چندین سطر ادامه داشته باشند
- به دلیل وجود ; چندین دستور میتوانند در یک خط نوشته شوند
- برای توضیحات میتوان متن را درون ** نوشت

متغییر ها :
متغییر نامی برای کلمات حافظه است که داده ها درون آن قرار میگیرند و ممکن است در طول اجرای برنامه تغییر کنند.
برای مراجعه به متغییر ها از نام آنها استفاده میکنیم. نام متغییر ها نمیتوانند با اعداد شروع شوند و نمیشود در میان حروف یک متغییر از فاصله یا space استفاده کرد.
نام متغیر میتواند در هر مقدار طولی تعریف شد, اما کامپایلر فقط 31 حرف اول را در نظر میگیرد.

تعریف متغیر :
همانطور که گفته شد متغیر ها محل ذخیره سازی اطلاعات در حافظه هستند, و اطلاعات نیاز به داشتن نوع دارند. برای مثال چند نوع اطلاعات را در جدول 2-1 میتوانید ببینید.

نوع داده	روش تعریف
یک کارکتر	char
یک رشته	String
یک عدد حداکثر 16 رقمی	int
یک عدد اعشاری حداکثر 16 رقمی	float
مقدار true یا false	bool

جدول 2-1 انواع داده

تعریف متغیر در زبان C یک روش کلی دارد و برای تعریف آن به صورت زیر عمل میکنیم.

; مقدار متغیر نوع داده

تدریس خصوصی آنلاین و از راه دور برنامه نویسی زبان C(سی)...[کــــــلیک کنید]

مثال 1-1:

#include <stdio.h>
#include <conio.h>

int main(){

int x = 1234;

getch()
return 0;
}

توضیحات:

در مثال بالا در مرحله اول نوع متغییر را int به معنای یک عدد صحیح 16 رقمی تعریف کردیم و با گذاشتن یک فاصله اسم آن را x قرار دادیم.
در مرحله بعدی یک = گذاشته و سپس داده آن را عدد 1234 تعریف کردیم.
در مرحله آخر آن را نیز با یک ; به پایان رساندیم تا به کامپایلر بگوییم این سطر از کد تمام شده است.

مثال 1-2:

#include <stdio.h>
#include <conio.h>

int main(){

float y = 3.6789;

getch()
return 0;
}

در مثال بالا در مرحله اول نوع متغییر را float به معنای یک عدد اعشاری 16 رقمی تعریف کردیم و با گذاشتن یک فاصله اسم آن را x قرار دادیم.
در مرحله بعدی یک = گذاشته و سپس داده آن را عدد 3.6789 تعریف کردیم.
برای نوشتن نوشتن اعشار بعد از خود عدد یک نقطه گذاشته و بدون هیچ فاصله ای عدد اعشار را به آن اضافه میکنیم.
در مرحله آخر آن را نیز با یک ; به پایان رساندیم تا به کامپایلر بگوییم این سطر از کد تمام شده است.

• مثال 1-3:

#include <stdio.h>
#include <conio.h>

int main(){

char k = 'a';
char l = 'javapro';

getch()
return 0;
}

در مثال بالا در مرحله اول یک متغیر از نوع char یا یک کارکتر تعریف کردیم.
سپس نام آن را k قرار داده و داده آن را درون یک کوتیشن قرار داده ایم و در آخر ; را به آن اضافه کردیم.
در خط دوم در مرحله اول یک متغیر از نوع char یا یک کارکتر تعریف کردیم.
سپس نام آن را L قرار داده و داده آن را درون یک کوتیشن قرار داده ایم و در آخر ; را به آن اضافه کردیم.

* نکته*
در سطر دوم متغییر L برابر با داده j است. زیرا نوع char فقط یک کارکتر را پشتیبانی میکنید و اگر بیشتر از یک کارکتر نوشته شود, کامپایلر حرف یا کارکتر اول را در نظر میگیرید.

مثال 1-4:

#include <stdio.h>
#include <conio.h>

int main(){

int x = 14;
int y;
y = x;

getch()
return 0;
}

در مثال بالا اول یک متغییر با نام x تعریف کردیم و مقدار آن را 14 قرار دادیم.
سپس یک متغییر با نام y ایجاد کردیم و مقداری به آن ندادیم. به دلیل اینکه به آن مقداری نداده ایم, متغیر y در حافظه به صورت NULL تعریف میشود. سپس در سطر سوم مقدار متغییر y را با مقدار متغیر x برابر قرار داده ایم

تعریف ثوابت :
ثوابت متغیر هایی هستند که در طول برنامه تغییر نمیکنند و همیشه یک مقدار را دارند.
ثوابت به دو دسته #define و دسته const تقسیم میشوند. توضیحاتی تکمیلی را میتوانید در جدول 3-1 ببینید.

نوع داده	روش تعریف
مقادیر اعشاری تا 16 رقم	#define
بستگی به نیاز برنامه	const

جدول 3-1 انواع ثوابت

ثابت #define فقط مقادیر اعشاری تا 16 رقم را پشتیبانی میکند و به صورت زیر تعریف میشود:

#include <stdio.h>
#include <conio.h>

#define PI 3.14

int main(){

getch()
return 0;
}

دقت کنید برای قرار دادن یک مقدار در این متغیر نباید از علامت = استفاده کنیم

ثابت const تمامی مقادیری که در بخش های قبل توضیح داده شد را پشتیبانی میکند و به صورت زیر نوشته میشود:

#include <stdio.h>
#include <conio.h>

const int x = 700;
const float y = 3.6789;
const char L = 'j';

int main(){

getch()
return 0;
}

برخلاف ثابت #define ثابت const نیاز به علامت ; در اخر سطر است و بدون گذاشتن این علامت در بخش کامپایل برنامه با مشکل مواجه میشوید.

عملگر ها :
عملگر ها علامت های خاصی هستند که اغلب عملیات های ریاضی را انجام میدهند, برخی از آنها در جدول 4-1 آمده است.

علامت	کار انجام شده
+	جمع کردن
-	تفریق
*	ضرب
/	تقسیم

جدول 4-1 انواع عملگر ها

عملگر های محاسباتی :
عملگر هایی هستند که عملیات ریاضی را انجام میدهند و برخی از آنها را میتوانید در جدول 4-1 ببینید.

علامت	کار انجام شده
+	جمع کردن
-	تفریق
*	ضرب
/	تقسیم
++	یکی به مقدار عدد اضاف می‌کند
- -	یکی از مقدار عدد کم می‌کند

جدول 4-2 عملگر های محاسباتی
برای استفاده از این عملگر ها نوع داده ما حتما باید از نوع float یا باید از نوع int باشد, در غیر این صورت با ارور مواجه میشویم.

مثال 4-1 :

#include <stdio.h>
#include <conio.h>

int main(){

int x = 13;
x++;

getch()
return 0;
}

در مثال بالا در مرحله اول یک متغیر با نام x تعریف کردیم و مقدار آن را 13 قرار دادیم, سپس با استفاده از عملگر ++ یک عدد به مقدار آن اضافه کردیم.

مثال 4-2 :

#include <stdio.h>
#include <conio.h>

int main(){

int x = 13;
x--;

getch()
return 0;
}

در مثال بالا در مرحله اول یک متغیر با نام x تعریف کردیم و مقدار آن را 13 قرار دادیم, سپس با استفاده از عملگر-- یک عدد از مقدار آن کم کردیم.